بداهت

از ویکی‌واژه

(بَ هَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. بداهة

مصدر لازم[ویرایش]

  1. سخن بی اندیشه گفتن، بی تأمل سخن گفتن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین