برء

از ویکی‌واژه

(بُ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر لازم[ویرایش]

  1. به شدن، نیک شدن، شفا یافتن از مرض.

(اِ مصِ.)

  1. بهی، بهبود.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(بَ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. خلق کردن، آفریدن، از عدم به وجود آوردن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین