برانگیزش

فارسی

حوزه: [شیمی، فیزیک، مهندسی بسپار]‏

1. فرایندی که در آن اتم یا مولکول، براثر تابش الکترومغناطیسی یا برخورد، انرژی می‏گیرد و به حالتی با انرژی بیشتر می‏رود.

منابع

«برانگیزش» هم‌ارزِ «excitation 1»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰