برنهشت
بَرنِهِشت (منابع قدیمی:حرف اضافه)
یکی از گونه‌های گفتار است.
بَرنِهِشت واژه‌ای است که در جملات همانطور که از نامش پیداست در کنار واژگان دیگر قرار می‌گیرد و به رساندن مفهوم جمله کمک می‌کند. یک برنهشت معنای مستقل ندارد و کاربرد آن در فراکردها برای نقش نمایی کلمات پیش و پس خود است. بسته به همین موقعیت برنهشت نسبت به واژه‌ها برنهشت به دو گونهٔ پیش‌نهشت و پس‌نهشت تقسیم می‌شود. پیش‌نهشت همانطور که از نامش پیداست پیش از یک واژه می‌آید و پس‌نهشت برعکس. گونه متداول برنهشت، پیش‌نهشت‌است.
منابع[ویرایش]
- برنهشت در ویکی‌پدیای فارسی