برواره‌گاه
فارسی[ویرایش]
حوزه: [باستانشناسی]
- پایه‌ای که برواره بر روی آن قرار گیرد.
منابع[ویرایش]
«بَرواره‌گاه» هم‌ارزِ «altar base»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دوازدهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۸-۶۶-۶۱۴۳-۶۰۰-۹۷۸