بروگرد

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• بروجرد

ریشه‌ لغت

• پارسی باستان

آوایش

• /بِرو/گَرد/

نام‌جا

بردگرد

1. این اصطلاح که نام پیشین بروجرد است اغلب بُروگِرد تلفظ می‌نمایند اما مفهوم باستانی آن بِروگَرد است.

   به‌رو به معنی زبان‌معیار باستان، تندرفتن یا سریع‌رفتن است که اغلب به چهارپایانی مانند اسب و خر اطلاق می‌شد و این حاکی از سوارکاری و اسب‌داری نیز هست، در دنیای کهن بروگرد مأمن قبایل سوارکار که قبایل کاسی نیز معروف بودند، بود.