بز

از ویکی‌واژه

(بَ زّ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

فارسی

اسم[ویرایش]

  1. جامة کتانی یا پنبه‌ای.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(بُ)

  1. هر یک از گونه‌های جانوران پستان دار نشخوارکننده از تیره گاوان که جزو دام‌های اهلی تربیت می‌شود و از گوشت و پنیر و پشم و کرک آن استفاده می‌کنند و به هیئت وحشی نیز به نام بز کوهی وجود دارد.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(بَ)

  1. آیین، قاعده، طرز، روش.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(~.)

اسم[ویرایش]

  1. پژ. پج:
  2. پشتة بلند.
  3. تیغ کوه.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

ایتالیایی

اسم[ویرایش]

capra

انگلیسی
goat

سیوندی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

بز (bez)

  1. بز