پرش به محتوا

بزاخفش

از ویکی‌واژه

(بُ زِ اَ فَ)

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]

اسم مرکب

[ویرایش]
  1. کنایه از: آدم ابلهی که برای تظاهر به فهمیدن کلام سرش را تکان می‌دهد.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین