پرش به محتوا

بستار

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

(بِ)

ریشه‌شناسی

[ویرایش]

از فارسی میانه wastār «سرسخت، خودرای».

صفت

[ویرایش]
  1. سست، نااستوار.

اسم

[ویرایش]
  1. گرفتار، گرو.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

توضیح

[ویرایش]

این واژه در فرهنگ پهلوی مک‌کنزی معادل وستار فارسی میانه نهاده شده و به نظر می رسد در لغتنامه‌های فارسی غلط معنی شده باشد.

برگردان‌ها

[ویرایش]
انگلیسی
closure