پرش به محتوا

بستانکار

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

(بِ)

صفت فاعلی

[ویرایش]
  1. طلبکار.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

[ویرایش]
انگلیسی
obligee