بسل

از ویکی‌واژه

(بَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت[ویرایش]

  1. مرد ترش روی از خشم یا از شجاعت.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(بُ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. جِ باسل ؛ شیران. شجاعان، دلیران.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(بَ سَ)

اسم[ویرایش]

  1. پاشنه، عقب.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین