بطریق
فارسی
[ویرایش]
ریشه لغت
[ویرایش]- گیرش‌شده از بهاری: بدریخ
آوایش
[ویرایش]- /بِطریق/
اسم
[ویرایش]
بطریق (نام‌باستانی)
- (ادیان): از مقامات روحانیت مسیحی، روحانی بزرگِ هر شهر یا منطقه. کشیش مسیحی. مفردِ بطارقه.
- در لشکر روم قدیم، فرمانده ده هزار نفر. فرمانده سپاهیان رومی.
مترادف‌ها
[ویرایش]
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین