بعل

(بَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. شوهر، زو

جمع

1. صاحب، خداوند.
2. نام چند بُت از اقوام سامی، به ویژه فینیقی‌ها.

جمع

1. بعول، بعال.

منابع

• فرهنگ لغت معین