بغی

از ویکی‌واژه

(بَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر لازم[ویرایش]

  1. ستم کردن.

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. نافرمانی کردن، سرکشی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین