بلا
(بَ)
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]- بلاء
اسم
[ویرایش]- آزمایش.
- سختی، گرفتا
ریشه
[ویرایش]- مصیبت، آفت.
- بدبختی ای که بدون انتظار و بی سبب بر سر کسی وارد آید.
- ظلم، ستم. ؛ ~ بر سر کسی آوردن کسی را گرفتار زحمت کردن.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
(بِ)
ریشه‌شناسی
[ویرایش]پیشوند
[ویرایش]- بی، بدون: این کلمه بر سر اسماء و مصادر عربی درآید مانند: بلاتردید، بلاتشبیه.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها
[ویرایش]- انگلیسی
- terror