بلا
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(بَ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- بلاء
اسم[ویرایش]
- آزمایش.
- سختی، گرفتا
ریشه[ویرایش]
- مصیبت، آفت.
- بدبختی ای که بدون انتظار و بی سبب بر سر کسی وارد آید.
- ظلم، ستم. ؛ ~ بر سر کسی آوردن کسی را گرفتار زحمت کردن.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(بِ)
ریشه‌شناسی[ویرایش]
پیشوند[ویرایش]
- بی، بدون: این کلمه بر سر اسماء و مصادر عربی درآید مانند: بلاتردید، بلاتشبیه.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
- انگلیسی
- terror