بنگ
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- ایرانی
آوایش
[ویرایش]- /بَنگ/
اسم
[ویرایش]
بنگ (موادمخدر)
- (گیاهی): گیاه علفی و یکساله که از آن الیاف، روفن، مواد دارویی و مخدر گرفته می‌شود. حشیش.
- ماده مخدری که از برگ‌ها و سرشاخه های گلدار شاهدانه بدست می‌آید و آن را می‌کِشند یا می‌خورند.
- گردی که از کوبیدن برگ‌ها و سرشاخه‌های گلدار شاهدانه می‌گیرند که به خاطر داشتن مواد سمی مخدر است.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین