بنگرد
فارسی[ویرایش]
حوزه: [حملونقل درون‌شهری-جاده‌ای]
- کوچه یا معبر بنبستی که در انتهای آن محل مخصوصی برای دور زدن وسایل نقلیه در نظر گرفته شود.
منابع[ویرایش]
«بُنگَرد» هم‌ارزِ «cul-de-sac»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، دفتر اول، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی