بنی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /بَنِی/

اسم[ویرایش]

بنی

  1. در ابتدای بعضی اسم‌ها به معنی «فرزندان ...» می‌آید و اغلب، مفهوم قوم و طایفه را می‌سازد.
    بنی احتمالا به دو جزء بَ - نِی قابل تجزیه است، و ممکن است تصحیف شده بانی همچنین مخفف بنین بوده و اصطلاحاتی نظیر ام‌البنین، یا بنی‌امیه از آن نشعت می‌گیرند؛ بنی می‌تواند انشقاقی از اصطلاح باستانی‌تر آنوبانی‌نی باشد.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن