بهداشتکار دهان و دندان
فارسی[ویرایش]
حوزه: [پزشکی-دندانپزشکی]
- شخصی که در زمینۀ ارائۀ خدمات بهداشتی دندانپزشکی آموزش رسمی دیده و وظیفۀ او عمدتاً آموزش بهداشت دهان و دندان و جِرمگیری و پرتونگاری و اقدامات پیشگیرانه برای مهار بیماریهای دهان و دندان است.
منابع[ویرایش]
«بهداشتکار دهان و دندان» همارزِ «dental hygienist, DH»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶