بهدین

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /بِه/دِین/

اسم مرکب[ویرایش]

بهدین

  1. (ادیان)دین خوب، آیین نیک.
  2. دین زردشتی یا زرتشتی، مزدیسنایی.

منابع[ویرایش]