به تون

فارسی

ریشه‌ی لغت

• فارسی

آوایش

• /بِ/

اسم مرکب

به‌تون

1. (نفرین): به جهنم، به دَرَک.
2. نخوردند، نخوردند! به جهنم! به تون! (جعفر شهری)

مترادف‌ها

• به طبس، به تون و طبس

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن