بورک

فارسی

(رَ)

اسم

1. پولی که قماربازان پس از بردن به رسم انعام به حاضران د

(~.)

اسم

1. زنگار.
2. کَپَک.

(~.)

ریشه‌شناسی

ظاهراً از ترکی، اما شاید اصل آن ایرانی باشد. در فارسی ضبط شده در نام شکرپوره (شکربوره) مربوط به «پُر کردن». همریشه با سانسکریت पूरिका (pūrikā).

اسم

1. سنبوسه.
2. آشی که با آرد گندم می‌پزند.

منابع

• فرهنگ لغت معین