بوق

از ویکی‌واژه

اسم[ویرایش]

  1. نای، نای بزرگ.
  2. دستگاهی در وسایل نقلیه که با به صدا درآوردن آن به دیگران اخطار می‌د

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. نوعی از شیپور کوتاه که شکارچیان برای راندن شکار از محلی به محل دیگر به کار برند، نفیر.
  2. صدای ممتد یا مقطع سوت مانندی که از گوشی تلفن شنیده می‌شود.
  3. میوة خشکی شبیه قیف که از یک طرف می‌شکافد.

(عا.)

  1. کنایه از: آدم ابله و خونسرد. ؛ ~زدن در هزیمت کار احمقانه کردن. ؛ ~ سحر صبح بسیار زود، هنگام س

حرف[ویرایش]

  1. ~ سگ دیر وقت شب، نزدیک س

حرف[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

اسم[ویرایش]

  1. بوق

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
trumpet