بوم

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /بوم/

اسم[ویرایش]

بوم

  1. سرزمین، ناحیه.
    هر آنکس که از لشکر چین و روم/ بریزند خون و بگیرند بوم «فردوسی»
  2. زمین شیار نکرده.
  3. جا، مقام.
  4. سرشت، طبیعت.
  5. پارچه قاب گرفته‌ای که روی آن نقاشی کنند.
  6. زمینه پارچه زردوزی شده.
  7. جغد.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه