بویین

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • آذری

آوایش[ویرایش]

  • [بوی/ئین]

نام‌جا[ویرایش]

بویین

  1. به معنی چشمه‌های مقدس متعلق به آناهیتا و نام شهری در استان قزوین.
    بویین یا بوئین به معنی قد و قامت. بوی ئین زهرا: قد و قامت زهرا.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]