بچه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /بَچ/چِه/
بچه
- انسان یا حیوانی که هنوز بالغ نشده یا رشد نکرده است.
- در گویش بهاری بچه فقط به بزغاله اطلاق می‌گردد و به کودک انسان اوشاق یا بالهَ یعنی کوچک گفته می‌شود.
- کودک، طفل، فرزند انسان.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین