بیبرگ

فارسی

حوزه: [کشاورزی- علوم باغبانی]

1. ویژگی گیاهی که به‌طور طبیعی فاقد برگ باشد.

منابع

«بی‏برگ» هم‌ارزِ «afoliate, leafless»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰