بیمار

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /بِیمار/

صفت

بیمار

1. (پزشکی): آنکه دچار نارسایی، آسیب، یا اختلال جسمی یا روانی شده باشد، مریض، ناخوش، دردمند، ناتوان، رنجور،

واژه‌های مشتق شده

1. بیمار روانی.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی:psychopath
• ایتالیایی: ammalato
• malato
• انگلیسی: woozy
• unhealthy
• sickly
• sick
• patient
• ill
• happy go lucky
• bedridden
• bedrid
• bedfast
• sickroom

• sickening
• sicken
• psyho
• psychotic
• psychopath
• love sick
• look for
• inpatient
• indispose
• homesick
• outpatient
• languish
• bedpan
• rehabilitant

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن