بیمه
فارسی
[ویرایش](مِ)
اسم
[ویرایش]عقدی است که به موجب آن یک طرف (بیمه گر)
تعهد می‌کند در ازای پرداخت وجه (حق بیمه)
از طرف دیگر (بیمه گذار)
در صورت وقوع حادثه خسارت وارده بر او را جبران کند و انواع مختلف دارد: آتش سوزی، اتومبیل، از کار افتادگی، حوادث، عمر، اتکایی، بیکاری و غیره. ؛ ~ اجتماعی بیمه‌ای که گروه شغلی یا اجتماعی معینی را به طور دست جمعی و بدون استثناء دربرمی گیرد. ؛~ شخص ثالث نوعی بیمة اتومبیل که بیمه گر تعهد می‌کند در صورتی که بیمه گذار موجب مرگ یا نقص عضو کسی شود دیة آن را به وارث بپردازد. ؛ ~خویش فرما بیمه‌ای که در آن شخص بدون وابستگی به سازمان معینی با پرداخت پول خود را بیمه کند.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
اسم
[ویرایش]- بیمه
برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها
- ایتالیایی
اسم
[ویرایش]- انگلیسی
- insurance
- workmen's compensation insurance
- underwriter
- term insurance
- social insurance
- reinsurance
- reassurance
- policy
- life insurance
- insurer
- insured
- insure
- insurable
- coinsurance
- assured
- assure
- socialized medicine
- reinsure
- premium
- coinsure
- assuror
- assurer
- assurance
- self insured
- self insurance
- lloyd's
- dole
- social security