بی‌ثباتی هیجانی

فارسی

حوزه: [روان‏شناسی]

1. حالتی که در آن، فرد نسبت به مسائل واکنش نامناسب نشان می‏دهد، مانند خندیدن به موضوعی که خنده‏دار نیست یا خندیدن در زمانی که فرد احساس ناکامی یا خشم دارد.

منابع

«بی‏ثباتی هیجانی» هم‌ارزِ «emotional liability»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر چهارم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۵۹-۱