بی بی
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- [بِ]
- هجاوندی :[بِی/بِی]
اسم[ویرایش]
بی‌بی
- کدبانو.
- مادربزرگ.
- از خال‌های ورق که میان شاه و سرباز جای دارد.
- برگرفته از فارسی کلاسیک بی‌بی (بی‌بی). بنگالی را مقایسه کنید
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
ریشه‌شناسی ۲[ویرایش]
اسم[ویرایش]
بی‌بی
- وام گرفته شده از هندی बीबी (بی بی) / اردو بی بی (بی بی، «زن، بانو