بی جهت

از ویکی‌واژه

(جَ هَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. بی سبب، بدون دلیل، بی علت.
  2. بیهوده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین