ت

فارسی

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• [تِ]

اسم

ت

1. چهارمین حرف از الفبای فارسی، در حساب ابجد نماینده عدد ۴۰۰ است.
2. تُ :(to) در گویش گنابادی یعنی تو ، شما ، دوم شخص مفرد‌.

ضمیر

1. ضمیر متصل شخصی، دوم شخص مفرد. و آن بر دو گونه‌است: الف - اضافی: کتابت. ب - مفعولی: گفتمت.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: t

منابع

• فرهنگ لغت معین