پرش به محتوا

ت

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه شناسی

نیاهندوایرانی

آوایش

[تِ]

ضمیر

ضمیر متصل شخصی، دوم شخص مفرد. و آن بر دو گونه‌است: الف - اضافی: کتابت. ب - مفعولی: گفتمت.

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: t

منابع

فرهنگ لغت معین

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=ت&oldid=881740»