تأخیر ۲

فارسی

حوزه: [موسیقی]

1. نوعی تعلیق که به‌صورت متصل و بالارونده حل می‌شود.

منابع

«تأخیر ۲» هم‌ارزِ «retardation»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر یازدهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۳-۴۵-۶۱۴۳-۶۰۰-۹۷۸