تأملگر
فارسی
[ویرایش]حوزه: [اعتیاد]
- فردی که در مرحلۀ تأمل قرار دارد.
منابع
[ویرایش]«تأملگر» همارزِ «contemplator»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر نهم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۱۸-۷