تئوفور
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
آوایش
[ویرایش]- [تئوفور]
اسم
[ویرایش]تئوفور
- این اصطلاح نام لیست یا فهرستی است در تمدن‌های میان‌رودان اسامی خدایان در او درج شده‌بود.
- در گویش بهاری موقعی ادا می‌گردد به کسی بگی تف‌کن. در گذشته اگر کودکی زمین می‌خورد و می‌خواست گریه کند مادرش می‌گفت:
- تئوفور یِرهَ بَیگ ائولدین.
- تف‌کن زمین بزرگ شدی.
منابع
[ویرایش]- تاریخ ماد ISBN 964-445-106-6
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||