تابشگر
فارسی[ویرایش]
حوزه: [فیزیک]
- جسمی که بهصورت ذره یا موج از خود تابش گسیل کند.
منابع[ویرایش]
«تابشگر» همارزِ «radiator»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰