تابش الکترومغناطیسی

فارسی

حوزه: [فیزیک]‏

1. پدیدۀ ناشی از الکترومغناطیس که به‌صورت ذرات فوتون یا امواج عرضی نوسانی الکتریکی و مغناطیسی متعامد با سرعت نور در فضا منتشر می‌شود و حامل انرژی است.

منابع

«تابش الکترومغناطیسی» هم‌ارزِ «electromagnetic radiation»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دوازدهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۸-۶۶-۶۱۴۳-۶۰۰-۹۷۸