تاب آوردن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(وَ دَ)

مصدر لازم[ویرایش]

  1. تحمل کردن، طاقت آوردن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین