تاب خوردن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(دَ)

مصدر لازم[ویرایش]

  1. در تاب نشستن و در هوا به جلو و عقب رفتن.
  2. پیچ و خم پیدا کردن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین