تاراج

فارسی

پهلوی

تاراج ( تاراگ ( تارَگ ) ) واژه ای پارسی است که از دو تکواژ ساخته شده است:

1 - ( تار ) از واژه ( تَر ) در زبانِ اوستایی به چمِ ( آشوب کردن، تار و مار کردن، با سختی و خشونت تاختن ) می باشد.

2 - پسوندِ ( اگ/اک ) در زبانِ پارسی میانه - پهلوی

دگرگونیِ آوایی ( اگ/اج ) در واژگانی همچون ( رواگ/رواج ) ، ( کامَگ ( آماگ ) /آماج ) و. . . دیده می شود.

پَسگشت ( reference ) :

در رویه یِ 620 و 621 از نبیگِ ( فرهنگِ واژه های اوستا ) آمده است.