تاشه
فارسی[ویرایش]
حوزه: [باستانشناسی]
- بخشی از محوطۀ باستانی که به اَشکال منظم هندسی و غالباً چهارگوش خاک‌بَرداری می‌شود.
منابع[ویرایش]
«تاشه» هم‌ارزِ «trench ۲»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هفتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۹۴-۸