تبرج

از ویکی‌واژه

(تَ بَ رُّ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. نشان دادن زن زینت خود به دیگران.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین