تجری

(تَ جَ رِّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. تجرء

مصدر لازم

1. دلیری کردن، شجاعت.
2. نافرمانی، سرپیچی.

منابع

• فرهنگ لغت معین