تجوز

از ویکی‌واژه

(تَ جَ وُّ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر لازم[ویرایش]

  1. آسان گرفتن، آسان فراگرفتن.
  2. عفو کردن (گناه را)
  1. سخنی به مجاز گفتن.
  2. سبک گزاردن (نماز را)

جمع[ویرایش]

  1. تجوزات.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین