تحکم

(تَ حَ کُّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. زور گفتن، به میل خود رفتار کردن.
2. حکم عادلانه کردن.

(اِم

صفت

1. زورگویی و تعدی.
2. حکومت، فرمانروایی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

domination

• domineer