تحکم

از ویکی‌واژه

(تَ حَ کُّ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر لازم[ویرایش]

  1. زور گفتن، به میل خود رفتار کردن.
  2. حکم عادلانه کردن.

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. زورگویی و تعدی.
  2. حکومت، فرمانروایی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
domination