پرش به محتوا

ترین

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /تَرین/

قید

[ویرایش]

ترین

  1. پسوندی که دنبال بعضی کلمات می‌آید، مانند بهتر یا بهترین و مناسب یا مناسب‌ترین.

––––

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه‌ها