تصلب پراکنده

فارسی

حوزه: [پزشکی]

1. نوعی اختلال خودایمنی که مشخصۀ آن کژنه‏های پراکندۀ آسیب‏دیده در غلاف‌های میلین رشته‏های عصبی مغز و طناب نخاعی است

متـ . ام. اس. .

منابع

«تصلب پراکنده» هم‌ارزِ «multiple sclerosis, M.S.»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، دفتر اول، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی