تفأل

(تَ فَ أُ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. فال زدن.

(اِم

صفت

1. فال گویی، فال اندازی.

اسم

1. فال، شگون.

جمع

1. تفألات.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی:augury