تفطن

از ویکی‌واژه

(تَ فَ طُّ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر لازم[ویرایش]

  1. دریافتن، با هوشیاری مطلبی را فهمیدن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین